Dla osób, które ukończyły u nas TDI Intro to Tech Diving
lub SSI Extended Range Foundations
krótszy kurs i zniżka 600 PLN
Połączony kurs TDI Advanced Nitrox i TDI Decompression Procedures to pierwszy krok dla osób chcących uzyskać podstawowe kwalifikacje do nurkowania technicznego. Program ten pozwala na wykonywanie nurkowań z użyciem mieszanek nitroksowych o zawartości tlenu od 21% do 100% oraz z zaplanowaną dekompresją na głębokościach do 45 metrów. Dzięki połączeniu dwóch kursów, uczestnicy zdobywają wszechstronną wiedzę oraz umiejętności niezbędne do bezpiecznego nurkowania technicznego, zarządzania gazami i wykonywania przystanków dekompresyjnych. Kurs stanowi fundament do dalszego rozwoju w nurkowaniu technicznym i otwiera drogę do bardziej zaawansowanych szkoleń, takich jak TDI Extended Range czy TDI Trimix.
Część teoretyczna kursu obejmuje szeroki zakres zagadnień związanych z fizyką, fizjologią i planowaniem nurkowań technicznych. Uczestnicy zgłębiają wiedzę o mieszankach nitroksowych (21%-100% tlenu), ich wpływie na organizm oraz korzyściach i zagrożeniach związanych z ich użyciem. Omawiane są zjawiska fizjologiczne, takie jak toksyczność tlenu (CNS i OTU), hipoksja, zatrucie tlenkien oraz dwutlenkiem węgla, narkoza azotowa oraz absorpcja i eliminacja gazów.
W części dotyczącej dekompresji kursanci poznają mechanizmy tworzenia się pęcherzyków gazowych w organizmie, procedury przystanków dekompresyjnych oraz zalety stosowania mieszanek hiperoksycznych do dekompresji. Dodatkowo kursanci uczą się obliczać optymalne mieszanki nitroksowe na różne głębokości oraz głębokości operacyjne dla danych mieszanek.
Uczestnicy uczą się też planowania nurkowań z pomocą specjalnego oprogramowania. Szczegółowo omawiane są również tablice dekompresyjne oraz komputery nurkowe oraz modele dekompresyjne w nich stosowane.
Kurs porusza także tematy związane z konfiguracją sprzętu do nurkowań technicznych, w tym butli, zaworów, automatów, BCD i systemów bocznych (stage). Znaczną uwagę poświęca się także procedurom awaryjnym, takim jak utrata gazu, problemy ze sprzętem czy zmiana profilu dekompresji w sytuacjach kryzysowych.
Zajęcia praktyczne w ramach połączonego kursu TDI Advanced Nitrox i TDI Decompression Procedures obejmują 6 nurkowań, podczas których uczestnicy ćwiczą kluczowe umiejętności związane z nurkowaniem technicznym. Kursanci uczą się zarządzania butlami stage z mieszankami oddechowymi, w tym poprawnego ich mocowania, zmiany gazów na różnych głębokościach oraz reagowania na awarie sprzętowe, takie jak utrata gazu czy wyciek z automatu. Szczególny nacisk kładziony jest na kontrolę pływalności i utrzymanie odpowiedniej pozycji (trym) w wodzie, co jest kluczowe dla efektywnego i bezpiecznego przeprowadzania dekompresji.
Kursanci wykonują przystanki dekompresyjne z wykorzystaniem bojek dekompresyjnych i kołowrotków, doskonaląc procedury wynurzania oraz utrzymywania stabilnej pozycji w toni. Uczestnicy ćwiczą także sytuacje awaryjne, takie jak dzielenie się gazem z partnerem, zarządzanie awarią inflatora BCD, wyciek z automatu oraz modyfikację profilu dekompresyjnego w przypadku utraty gazu dekompresyjnego. W programie znajdują się również elementy ratownictwa, w tym holowanie zmęczonego nurka na powierzchni. Każde nurkowanie jest starannie zaplanowane, z naciskiem na zarządzanie gazami, realizację przystanków oraz zachowanie spokoju i efektywności w wymagających warunkach technicznych.
Nurkowanie techniczne wykracza poza limity głębokości i czasu, które obowiązują w nurkowaniu rekreacyjnym, sięgając często ponad 40 metrów. Jest to nurkowanie dekompresyjne, a co za tym idzie, wymaga precyzyjnego planowania przystanków dekompresyjnych, stosowania specjalnych mieszanek gazowych (np. nitroks) oraz zaawansowanego sprzętu. Nurkowie techniczni muszą także posiadać dodatkowe umiejętności radzenia sobie z awariami sprzętu i zarządzania ryzykiem w bardziej wymagających warunkach, bo w razie problemów nie mogą or razu wynurzyć się na powierzchnię.
Przystanki bezpieczeństwa są opcjonalne i wykonuje się je dla zwiększenia bezpieczeństwa nurkowania, zazwyczaj na głębokości 3-5 metrów przez 3-5 minut. Przystanki dekompresyjne są obowiązkowe w nurkowaniach technicznych, gdy limity bezdekompresyjne zostaną przekroczone. Wymagają one dokładnego planowania i realizacji na określonych głębokościach, aby stopniowo usunąć nadmiar gazów obojętnych z organizmu i uniknąć choroby dekompresyjnej.
Główne zagrożenia to choroba dekompresyjna spowodowana za szybkim wynurzaniem lub pominięciem przystanków oraz toksyczność tlenu przy zbyt wysokim ciśnieniu parcjalnym. Istotnym ryzykiem jest także narkoza azotowa, która obniża zdolności poznawcze nurka na większych głębokościach. Dodatkowo, awarie sprzętu, utrata gazu czy przeciążenie zadaniowe mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, wymagających szybkiego reagowania.
Początkujący nurkowie techniczni często nie poświęcają wystarczającej uwagi planowaniu nurkowań, w tym zarządzaniu gazami i czasem dekompresji. Brak kontroli pływalności i złe mocowanie butli stage mogą prowadzić do problemów pod wodą. Częstym błędem jest również brak regularnego ćwiczenia procedur awaryjnych, takich jak dzielenie się gazem czy reakcja na awarie sprzętu i w konsekwencji nieumiejętność zastosowania tych procedur w prawdziwych sytuacjach kryzysowych. Wiele osób przecenia też swoje możliwości, podejmując zbyt ambitne nurkowania bez odpowiedniego doświadczenia.
Podstawą bezpieczeństwa jest dokładne planowanie nurkowania, uwzględniające zużycie gazu, profil wynurzenia i przystanki dekompresyjne. Kluczowe jest także regularne sprawdzanie sprzętu przed nurkowaniem oraz ćwiczenie procedur awaryjnych, takich jak reakcja na utratę gazu czy awarie automatów. Ważna jest również współpraca z partnerem, monitorowanie czasu i głębokości oraz utrzymywanie właściwego tempa wynurzania.
Najważniejsze umiejętności dla nurka technicznego to zdolność do szczegółowego planowania nurkowania, w tym obliczeń dekompresyjnych oraz realizacji przystanków zgodnie z ustalonym profilem. Kluczowa jest także precyzyjna kontrola pływalności i utrzymywanie odpowiedniego trymu, czyli pozycji ciała w wodzie, co zapewnia stabilność i efektywność nurkowania. Nurek techniczny musi opanować zarządzanie gazami, czyli monitorowanie zużycia, prawidłowe zmiany mieszanek na właściwych głębokościach oraz reagowanie na sytuacje awaryjne, np. utratę gazu. Dodatkowo, ważne jest opanowanie procedur awaryjnych i umiejętność działania w sposób spokojny i metodyczny pod presją. Poza tym świadomość sytuacyjna oraz zdolność do szybkiego reagowania na zmiany warunków pod wodą są niezbędne dla bezpiecznego nurkowania technicznego.
Stosowanie nitroksu, czyli mieszanek o wyższej zawartości tlenu niż powietrze (21%), zmniejsza ilość azotu, który organizm absorbuje podczas nurkowania. Dzięki temu można wydłużyć limity bezdekompresyjne i zmniejszyć ryzyko narkozy azotowej na średnich głębokościach. W nurkowaniach technicznych nitroks często stosowany jest jako gaz dekompresyjny, ponieważ przyspiesza usuwanie nadmiaru azotu z organizmu, skracając czas wymaganych przystanków dekompresyjnych.
Nurkowie techniczni są uczeni, jak bezpiecznie przeprowadzić dekompresję i dokończyć nurkowanie, gdy rozłączą się z partnerem, jednak jest to traktowane jako sytuacja wyjątkowa, a nie standardowa praktyka. **System partnerski** jest podstawą nurkowania technicznego, ponieważ zapewnia dwukrotnie większe bezpieczeństwo oraz wsparcie w przypadku awarii sprzętu, utraty gazu lub innych nieprzewidzianych sytuacji. Partner może pomóc w rozwiązywaniu problemów oraz stanowić dodatkowe zabezpieczenie na każdym etapie nurkowania. Dlatego, mimo że techniczne umiejętności pozwalają na pewną niezależność, nurkowanie z partnerem pozostaje znacznie bardziej bezpieczne i jest zalecane przez wszystkie organizacje szkolące nurków technicznych.
Po spełnieniu wymagań związanych z zajęciami szkoleniowymi, uczestnik otrzymuje dyplom i elektroniczny certyfikat programu.
