Wydra morska

Zwana inaczej kałanem lub wydrozwierzem, wydra morska jest najcięższym przedstawicielem łasicowatych i jednym z najmniejszych ssaków morskich. Mierzy około 1 – 1,5 m długości, przy czym ogon to około 30 cm, waga samca: 22-45 kg, samicy: 14-33 kg. Wydry morskie niegdyś były niezwykle rozpowszechnione w całym rejonie północnego Pacyfiku, ich populacja światowa przekraczała milion egzemplarzy. Jednak zakrojone na szeroką skalę polowania na te zwierzęta dla ich pięknych, gęstych futer sprawiły, że na początku XX wieku wydr morskich było na świecie około 1-2 tysiące. Wydra morska została objęta całkowitą ochroną i wysiłki przywrócenia ich populacji sprawiły, że obecnie na świecie żyje nieco ponad 100 tysięcy wydr morskich, przy czym najwięcej na Alasce.

Wydry morskie futro mają ciemnobrunatne z jaśniejszym brzuchem. Tylne łapy przystosowane są do pływania – są szerokie, spłaszczone i mają błony między palcami. Futro wydry morskiej trzyma ją w cieple w zimnej morskiej wodzie, gdyż zwierzę to nie ma izolacyjnej warstwy tłuszczu. Jest to najgęstsze futro w królestwie zwierząt, liczba włosów na cal kwadratowy dochodzi do miliona. Wydry morskie żyją w pasie do kilometra od brzegu, tam gdzie rosną lasy wodorostów. Lubią spędzać czas unosząc się na wodzie – dużo czasu spędzają jedząc, gdyż muszą zjadać ¼ swojej masy każdego dnia, a także czyszcząc swoje futro. Często oplatają się wodorostami, by nie zdryfować za daleko od brzegu. Nurkują po pożywienie do 60 m głębokości, najczęściej nie dłużej niż na minutę, choć wydra morska może wstrzymać oddech do 5 minut. Żywią się jeżowcami, słuchotkami, małżami, głowonogami, rybami. Co ciekawe do otwierania pancerzy skorupiaków i mięczaków używają kamieni, co czyni je jednymi z niewielu gatunków zwierząt posługujących się narzędziami. Przyczyniają się do zdrowia ekosystemów lasów wodorostów, gdyż zjadają zwierzęta morskie niszczące wodorosty. Lasy wodorostów to jedne z największych płuc Ziemi, utylizujących dwutlenek węgla. Wydry morskie żyją w stadach jednopłciowych, potrafią się bawić, w polowaniach i utrzymaniu się przy życiu są jednak samowystarczalne.
Okres godowy u wydr morskich trwa cały rok. Ciąża trwa około 4 miesięcy, ale ponieważ u samicy może wystąpić efekt późniejszego zapłodnienia – może trwać nawet 2 razy dłużej. Rodzi się najczęściej jedno młode, jeśli dochodzi do porodu bliźniaczego, jedno z młodych ginie, gdyż samica nie jest w stanie zdobyć dość pożywienia, by wykarmić siebie i dwa maluchy. Matki wydry morskiej poświęcają cały swój czas młodym – uczą je polować, wożą na brzuchu, czyszczą. Gdy nurkują po pożywienie, otulają młode wodorostami, by nie odpłynęło za daleko od brzegu i zostawiają na powierzchni wody. Matki zajmują się młodymi około 8 miesięcy, potem małe jest już zdolne do samodzielnej egzystencji. Samice osiągają dojrzałość płciową w 4 roku życia, samce w 6, ale rozpoczynają gody znacznie później.
Przeciętna długość życia wydry morskiej to 10-11 lat, maksymalnie dożywają do 23 lat.

Dodaj komentarz