Ukwiały to drapieżne morskie zwierzęta, należące do parzydełkowców. W swoim rozwoju przyjmują tylko stadium polipa – nie ma stadium meduzy. Większość ukwiałów jest osiadła lub częściowo osiadła, są jednak gatunki, które wolno pływają. Rozmiary ukwiałów są najróżniejsze – od kilku milimetrów średnicy i długości, do 1,5 metra średnicy. Barwy ukwiałów i ich kształty też są najróżniejsze. Najczęściej ukwiały są żółte, zielone, lub niebieskie, dzięki barwnikom karotenowym, a wokół otworu gębowego, który jest także odbytem, występuje od kilkudziesięciu do kilkuset czułek. Ukwiały przytwierdzają się do dna przy pomocy tak zwanej podeszwy, jednak gdy warunki w danym miejscu stają się niekorzystne lub ukwiał zostanie zaatakowany przez drapieżnika – odczepiają się on od podłoża i przemieszczają w inne miejsce.
Ukwiały najczęściej i najpowszechniej spotkać można w morzach tropikalnych, na rafach, choć są też gatunki, które żyją w chłodniejszych wodach, do głębokości 10 000 metrów. Istnieje około 1 000 poznanych gatunków ukwiałów. Niektóre przystosowane są do życia w mniej słonych wodach i występują w estuariach.
Ukwiały nie mają szkieletu wewnętrznego, czasem wydzielają pokrywę rogową. Mają dużą ilość komórek parzydełkowych, które służą do obrony i polowania. Czułki służą między innymi do zagarniania zdobyczy do otworu gębowego. Niektóre duże ukwiały żywią się nawet rybami. Układ nerwowy ukwiałów jest słabo rozwinięty, ale umięśnienie jest solidne.
Ukwiały mogą być rozdzielnopłciowe albo nie, u niektórych gatunków występuje partenogeneza, rozmnażanie przez podział, czy pączkowanie. Niektóre gatunki znane są z tego, że żyją w symbiozie z błazenkami – rybka żyjąca w takim ukwiale jest uodporniona na jego opażenia i chroni się, zapewniając jednocześnie ukwiałowi pożywienie.