Płoć, płotka, dawniej wandrówka, srebrzatka lub ramiennica – występująca w niemal całej Europie ryba z rodziny karpiowatych. Popularna w Polsce, chętnie łowią ją wędkarze, największa złowiona w Polsce płoć miała 45 cm i ważyła 2,2 kilograma. Występuje we wszystkich wodach słodkich, z wyjątkiem gór, także w słodkawych wodach Bałtyku.
Płoć żywi się zarówno pokarmem roślinnym, jak zwierzęcym. Zjada plankton, a także drobne zwierzęta wodne, ślimaki, małże. Płotki wolno rosną, 22 cm mają w dziesiątym roku życia, jeśli przeżyją, bo często padają ofiarą różnych wodnych drapieżników. Zazwyczaj ryba ta osiąga 30-40 cm długości przy masie ciała 0,5-2 kilogramów. Płotki żyją i żerują w ławicach, są płochliwe. Płoć jest pospolitą rybą, nie ma okresu ani wielkości ochronnej.
Charakterystyczne dla płotki jest wygrzbiecenie ciała, przy jego bocznym spłaszczeniu. Między płetwami brzusznymi a odbytową występuje zaokrąglenie. Jest ciemnozielona do zielononiebieskiej, ze srebrnymi bokami. Płetwy dolnych partii ciała są czerwonawe, oczy czerwone.
Płotki panie osiągają dojrzałość płciową w 3-4 roku życia, rok po panach. Tarło odbywa się w kwietniu i maju, ikra ginie przy temperaturze poniżej 8 stopni Celsjusza. Samiczka składa najczęściej kilka tysięcy jajeczek ikry, które wylegają się po około 12 dniach. Małe płotki pokrywają się łuską, gdy mają 5 cm. Płocie dożywają 15-18 lat.