Piotrosz, inaczej paszczak to powszechnie występująca w różnych rejonach świata ryba drapieżna. Żyje we wschodnim Atlantyku, Morzu Śródziemnym, Oceanie Spokojnym w rejonach Australii i Nowej Zelandii, i w Oceanie Indyjskim. Charakterystyczne dla niej jest duże spłaszczenie boczne i wygrzbiecenie. Barwa ciała jest oliwkowo – żółta z ciemną plamą z boku ciała imitującą oko. Legenda głosi, że plama owa to odcisk palca św. Piotra, który miał z ust piotrosza właśnie wyjąć złotą monetę. Etymologia nazwy naszej rybki wiązana jest także z Apostołem Piotrem.
Na pierwszej płetwie grzbietowej błony między promieniami są wydłużone i sięgają prawie płetwy ogonowej. Otwór gębowy piotrosza jest szeroki, co pomaga mu w żerowaniu na małych rybach jak sardynki, które chwyta wyrzucając pysk do przodu. Paszczaki jedzą także głowonogi, zwłaszcza lubią kałamarnice – same zjadane są przez większe drapieżne ryby.
Piotrosze są raczej samotnikami, rzadko spotkać można małe ławice tych ryb. Żyją w wodach do głębokości 200m, młode osobniki często występują w strefie brzegowej. Masa ich ciała to maksymalnie 3 kilo. Tarło piotroszy odbywa się w otwartej wodzie, wiek rozrodczy ryby te osiągają po 3-4 latach życia. Piotrosze dożywają 12 lat.
Niektórzy smakosze uważają paszczaki za ryby należące do najsmaczniejszych owoców morza.