Lin to rybka słodkowodna, z rodziny karpiowatych. Zwana inaczej pszenicznikiem, oczeretniakiem, kaliniakiem. Występuje w Europie z wyjątkiem Islandii, północnej Skandynawii, północnej Szkocji, Dalmacji, południowej Grecji i Krymu. Można go spotkać na Syberii i w Alpach do 1600 m n.p.m. Lin jest ciepłolubny i nie wymaga dużej ilości tlenu. Występuje najczęściej w małych, mulistych, porośniętych zbiornikach. Hodowany w stawach razem z karpiem, ceniony i odławiany ze względu na smaczne mięso.
Lin ma walcowatą budowę ciała, ciemnoszare lub czerwonawe, zaokrąglone płetwy, czerwone tęczówki, intensywnie zielone zabarwienie ciała. Brzuch lina jest jasny. U linów występuje dymorfizm płciowy – płetwy brzuszne samców są większe niż u samic i mają większe promienie. Lin jest rybką ostrożną i płochliwą. Żeruje nocą. Długość ciała to 30-40 cm, rzadko do 70 cm. Najcięższy złowiony w Polsce lin miał 4,5 kg wagi.
Młode liny żywią się planktonem, dorosłe osobniki zjadają drobne skorupiaki, robaki, mięczaki, larwy owadów, a także rośliny. Liny zerują tylko latem. Zimą zapadają w letarg i przeczekują ten czas zagrzebane w mule. Liny osiągają dojrzałość płciową w 3-4 roku życia, tarło odbywa się między majem a lipcem w wodzie o temperaturze 19-20 stopni Celsjusza. Tarło trwa 1,5-2 miesiące. Samice składają ikrę w odstępach około 2 tygodni. Wylęg następuje po 3 dniach, a larwy mają 4-5 mm. Przyklejają się do roślin, co chroni je przed strąceniem na dno zbiornika, które z reguły jest muliste. Liny rosną wolno.