Koniki morskie, zwane też pławikonikami, to ryby z rodziny igliczniowatych, zamieszkujące morza strefy tropikalnej, subtropikalnej i umiarkowanej. Czasem występują też w wodach słonawych i słodkich. Lubią estuaria, namorzyny i rafy koralowe – miejsca, gdzie łatwo można ukryć się przed drapieżnikami. Nazwę swoją zawdzięczają kształtowi ciała, który upodabnia je do małych koni – mają długie pyszczki umożliwiające zasysanie pokarmu z małych szczelin i otworów, i wyraźną, długą szyję.
Koniki morskie, jak wszystkie ryby, oddychają przy pomocy skrzeli, które jednak są mniejsze niż u innych ryb, gdyż koniki morskie są mało mobilne w wodzie. Pławikoniki mają również pęcherz pławny, nie mają jednak płetwy ogonowej, poruszają się w wodzie bardzo wolno, przy pomocy płetw grzbietowej i brzusznych. Z powodu swojej pływackiej powolności nie są w stanie uciekać przed drapieżnikami – chowają się przed nimi upodabniając do roślinności morskiej, wśród której żyją. Długim, chwytliwym ogonem koniki zaczepiają się o rośliny, a niezależnie poruszającymi się oczami wypatrują nadpływającego pokarmu. Gdy ten znajdzie się w zasięgu, głośno go zasysają. Żywią się głównie planktonem, także narybkiem i ikrą oraz małymi skorupiakami. Pławikoniki jedzą bardzo dużo w stosunku do swoich rozmiarów.
Ciekawe są zwyczaje godowe koników morskich. Ryby te łączą się w pary – przynajmniej na okres rozrodczy. U niektórych gatunków są to związki na całe życie. Każdego ranka następuje taniec godowy między samczykiem a samiczką. W ciążę zachodzi samiec, który ma specjalną torbę na brzuchu, do której samica składa jaja. Młode rodzą się po kilkunastu dniach, mają kilka milimetrów i jest ich od kilku do nawet półtora tysiąca. Rodzice nie opiekują się młodymi – są one gotowe do samodzielnego życia.
Istnieje od kilkudziesięciu do około 200 gatunków pławikoników – źródła są sprzeczne głównie z uwagi na to, że rybki te często zmieniają ubarwienie i w obrębie tego samego gatunku mogą wyglądać bardzo różnie. Niektóre koniki morskie są zagrożone, gdyż są nielegalnie poławiane, zwłaszcza ze względu na dalekowschodnie wierzenia – w medycynie chińskiej, japońskiej i koreańskiej rybki te używane są do leczenia chorób układu oddechowego i impotencji.