Te głowonogi charakteryzują się tym, że mają 8 odnóży i 2 macki. U samców jedno lub dwa odnóża przekształcone są w narząd kopulacyjny – hektokotylus. Ciało kałamarnic ma kształt obły, torpedowaty. Dwie płetwy łączą się zazwyczaj z tyłu ciała. Kałamarnice mają twarde chitynowe dzioby, służące do rozszarpywania zdobyczy. U spodu ciała są skrzela. Mięczaki te mają 3 serca – jedno główne, pompujące krew na całe ciało i dwa serca pompujące krew do skrzeli. Istnieje ponad 300 gatunków kałamarnic, żyją we wszystkich oceanach, nawet w wodach Antarktyki, gdzie żywią się planktonem, a większe – rybami. Kałamarnice mieszkają w strefie pelagicznej mórz, niektóre przy powierzchni, inne na dużych głębokościach.
Przeciętna długość dorosłej kałamarnicy to 20-60 centymetrów, wśród kałamarnic są jednak dwa gatunki, stanowiące największe mięczaki: kałamarnica kolosalna i kałamarnica olbrzymia. Największa odnotowana kałamarnica kolosalna ważyła prawie 500 kilogramów, a oczy kałamarnicy olbrzymiej mają średnicę 37 centymetrów. Kałamarnice żyją prawdopodobnie do 5 lat, choć badacze uważają, że duże gatunki mogą dożywać nawet piętnastu. Jest to jednak przedmiotem sporów. Kałamarnice mogą cechować się sporą inteligencją, znane są gatunki polujące gromadnie.
Kałamarnice są spożywane przez rekiny, foki, pingwiny i ludzi. Kaszaloty polują chętnie na kałamarnice olbrzymie. Kałamarnice są popularne w wielu kuchniach na świecie, poławiane gospodarczo i przyrządzane na różne sposoby. A czy Ty zjadłbyś kałamarnicę czy może wolałbyś się z nią spotkać oko w oko pod wodą? Niewątpliwie są to wyjątkowe zwierzęta, jest ich duża różnorodność i istnieje jeszcze wiele zagadek związanych z tymi morskimi istotami.