Inia to delfin słodkowodny żyjący w wodach Amazonki i Orinoko, prawie na całym terytorium Ameryki Południowej: w Brazylii, Peru, Boliwii, Ekwadorze, Kolumbii i Wenezueli. To największy gatunek spośród słodkowodnych delfinów. Uznawany za narażony za wyginięcie ze względu na budowanie tam na rzekach i zanieczyszczenie środowiska. O iniach krążą legendy, że zmieniają się w przystojnych gringo i uwodzą dziewczyny, aż te zakochują się i wskakują za swoimi wybrańcami na zawsze do rzeki.
Inie mają różowy kolor skóry, a właściwie całą gamę odcieni koloru skóry – od jaskrawo różowego, przez różowawy, po szary do brązowego. Kiedy są podekscytowane, skóra tych waleni różowieje. Różowy kolor blaknie jednak w promieniach słońca, więc najbardziej różowe inie są w mętnych i ciemnych wodach. Inie mają długi i cienki pysk, z rzędem zębów trzonowych służących do przegryzania skorup np. żółwi. Przeciętne rozmiary inii to 1,5-2,4 m, a masa to kilkadziesiąt kilo. Inie wydają dźwięki niesłyszalne dla ludzi, w wodzie posługują się echolokacją, wzrok mają słaby. Nawigację w nurcie rzecznym ułatwia im fakt, że w przeciwieństwie do większości waleni mają mobilną szyję. Żywią się rybami, w tym piraniami i skorupiakami. Mózg mają duży, o pojemności o 40% większej od człowieka.
Inie osiągają dojrzałość płciową, kiedy mają ok. 2 m, ciąża trwa ok. 10 miesięcy, nowo narodzona inia mierzy ok. 80 cm.