Ta ryba jesiotrowata jest jedną z największych słodkowodnych ryb świata, jest też rybą anadromiczną, to znaczy migruje między słoną, a słodką wodą. Niestety jest krytycznie zagrożona wyginięciem, z uwagi na eksploatację przez rybaków na przestrzeni wieków, a obecnie przez kłusowników. Ikra bieługi to najdroższy kawior świata, osiągający cenę 8 000 dolarów amerykańskich za kilogram. Do drastycznego spadku populacji bieługi na świecie przyczyniła się także budowa tam na rzekach, gdzie ryby te odbywają swoje tarło – w wielu miejscach obszar tarła został zniszczony w 100%.
Historycznie bieługa występowała w morzach Czarnym, Kaspijskim i Azowskim, we wschodniej części Morza Śródziemnego i w Adriatyku. Na tarło wpływała do rzek: Dunaj, Dniepr, Dniestr, Wołga, Ural, Kura, Terek. Bieługa z mórz Adriatyckiego, Azowskiego i Czarnego jest niemal całkiem wymarła, nie zachodzi tam już tarło tych ryb, ale z uwagi na to, że bieługa jest niezwykle długowieczną rybą, można spotkać pojedyncze egzemplarze, które się nie rozmnażają. W pozostałych rdzennych ekosystemach liczebność bieługi drastycznie maleje, mimo wysiłków zarybiania mórz i mimo zakazów połowów.
Bieługa rośnie całe życie, samice są o ok. 20% większe od samców. Dawniej spotkać można było egzemplarze znacznie przekraczające tonę, dzisiaj rzadko poławia się okazy większe niż 200 kg. Związane to jest z olbrzymim komercyjnym odławianiem tych ryb – dawniej żyły one ponad 100 lat, dziś rzadko przekraczają 50 rok życia. Bieługa jest drapieżnikiem, poluje na duże ryby, jak śledziowate, czy karpiowate, duże okazy zjadają też ptaki morskie, a nawet małe foki. Dla ludzi ta wielka drapieżna ryba o dużym pysku jest niegroźna – bieługi unikają ludzi. Dorosłe bieługi nie mają naturalnych wrogów, z wyjątkiem człowieka, stoją na szczycie łańcucha pokarmowego w swoich ekosystemach. Ciekawą cechą morfologiczną bieług jest to, że przy pysku mają wąsiki, które pomagają im lokalizować zdobycz.
Bieługi żyją w morzach, ale na tarło – raz na 3-4 lata – wpływają daleko w górę rzek. Dzieje się to wiosną lub jesienią, tarło odbywa się w wodzie o dużym prądzie, nad kamienistym dnem. Larwy są pelagiczne, małe bieługi na wiosnę wracają do morza, gdzie pozostają aż do osiągnięcia dojrzałości płciowej – w wieku 10-15 lat dla samców, 15-18 dla samic.