Ta drapieżna ryba z rodziny barrakudowatych zamieszkuje wszystkie oceany między 30 równoleżnikami. Młode barrakudy zamieszkują estuaria rzek, namorzyny, rafy koralowe, dorosłe osobniki wolą głębsze, bardziej otwarte wody, do 100 metrów głębokości. Barrakudy wielkie żywią się rybami, skorupiakami i czasem krewetkami. Swoje ofiary dopadają z ukrycia, zasadzają się na nie, a przy ataku rozwijają prędkości nawet ponad 40 km/h.
Zdarzają się ataki na ludzi dlatego odradza się dotykania barrakud, czy karmienia ich z ręki. Barrakudy wielkie są wrażliwe na wszelkiego rodzaju błyski w wodzie, bo biorą je za małe ryby, czyli swoje potencjalne ofiary. Zatem zaleca się w wodach, gdzie spotkać można te ryby, pozostawienie na brzegu lub w łodzi połyskliwej biżuterii 🙂
Barrakuda wielka ma długie, szczupakowate ciało, dużą głowę z mocnymi, ostrymi zębami i dolną wystającą szczęką. Grzbiet jest zazwyczaj szary lub niebieskawy, brzuch kredowy. Zdarzają się desenie na grzbiecie i bokach. U barrakud wielkich dymorfizm płciowy nie jest zaznaczony, ryba żyje ponad 14 lat. Największy odnotowany osobnik miał 2 metry długości i ważył 50 kg. Dojrzałe osobniki przeciętnie mają 60-100 cm długości i ważą 2,5-9 kg. Barrakudy przekraczające 1,5 m długości i 20 kg wagi uznać należy za bardzo duże.
O rozrodzie barrakudy wielkiej nie wiadomo zbyt wiele. Jest to ryba rozdzielnopłciowa, zapłodnienie jest zewnętrzne, rodzice nie opiekują się ikrą. Świeżo wylęgnięte larwy dryfują z prądem, a potem osiedlają się na płyciznach, gdzie łatwo o ochronę przed drapieżnikami. Okresy tarła barrakudy wielkiej nie są znane, podejrzewa się, że jest to ryba, która trze się sezonowo na otwartym morzu. Młode osobniki osiągają dojrzałość płciową po dorośnięciu do około 60 centymetrów, co najczęściej ma miejsce w wieku mniej więcej dwóch lat dla samców i czterech lat dla samiczek.